Stolica Szwajcarii – Berno – jest pięknym miastem. Bardzo duże i zadbane stare miasto okala seledynowa dość wartka rzeka Aar. I nie tak, jak wszędzie – stolica nie gra w Szwajcarii najważniejszej roli pod względem ekonomicznym, nie ma tutaj wielkich korporacji, wielkich pieniędzy, ba! nawet międzynarodowego lotniska! Dlatego Berno jest zwykle omijany przez turystów, ku mojej radości, a dla ich szkody. Bo miasto jest bardzo spokojne, bardzo prowincjonalne (tak jak Kraków, w centrum czujesz się jak w małej wiosce) i naprawdę piękne. Z ręką na sercu mogłabym stwierdzić, że jeśli miałabym się gdzieś przeprowadzić w Szwajcarii, to z chęcią właśnie tam.

Ale dzisiaj nie piszę tego, żeby Was zachęcać do odwiedzin Berna. Dzisiaj będzie o symbolu Berna – niedźwiedziach. Nie wiem, czy wiecie, ale w samym centrum Berna na wale rzeki Aar znajduje się wielki park niedźwiedzi. Park został zaprojektowany w taki sposób, że naprawdę wiele osób może obserwować zwierzęta z bliska nie zakłócając ich spokoju. Bezspornie park jest jedną z największych atrakcji szwajcarskiej stolicy.

Po przeciwnej stronie miasta znajduje się kolejny park niedźwiedzi – Dählhölzli. Park ma niestety dość mroczną niedźwiedzią przeszłość. Kilka lat temu Szwajcarią wstrząsnęła wiadomość, że misie z parku Dählhölzli zostały otrute. Przez dłuższy czas park niedźwiedziów stał pusty ku radości obrońców praw zwierząt, aż w 2009 roku Svietłana Miedwiediewa podarowała miastu parę rosyjskich niedźwiadków grizzli – samca Mishę i samicę Mashę. Zwierzęta wychowywały się bez matek, tylko same ze sobą i były bardzo do siebie przywiązane. W wyniku tego gorącego przywiązania, w zeszłym miesiącu niedźwiedzica Masha urodziła dwa misie.

Szczęście rodzinne misiów nie trwało wiecznie. Niedźwiedzie to dzikie zwierzęta, a nie pluszowe przytulaki i ojciec jest w stanie zabić swoje młode, żeby usunąć wszelką konkurencję. Dlatego zwykle, gdy niedźwiedzica urodzi małe, ogrody zoologiczne odseparowują samca. Jednak wszelkie próby odizolowania Mashy i Mishy poszły na marne – Misha dostawał napadów agresji i był naprawdę zestresowany, a jego niedźwiedzia żona przestawała się interesować swoimi dziećmi i zaczynała go szukać.

Wobec tego ZOO zdecydowało, że Misha nie zostanie odseparowany od swojej rodzinki, a sytuacja będzie ściśle monitorowana. I niestety, niedźwiedzia natura wzięła górę. 2 kwietnia Misha podczas nieco brutalnej zabawy ze swoim dzieckiem na oczach przerażonej publiczności zabił „Niedźwiadka nr 3”. Kierownictwo ZOO próbowało po raz kolejny rozdzielić zwierzęta, żeby brat niedźwiadka nie podzielił jego losu. Bezskutecznie. Masha powoli przestała się interesować swoim niedźwiadkiem, a ojciec zaczął przejawiać wobec niego agresywne zachowania. Kierownictwo, zamiast starać się wychować zwierzątko samodzielnie bez rodziców, postanowiło dokonać eutanazji „żeby oszczędzić mu stresu”. Na pewno nie muszę dodawać, co o tym myślą organizacje walczące o prawa zwierząt… Mnie samej, jak o tym myślę, gotuje się krew w żyłach.

Inni natomiast bronią decyzji kierownictwa parku. To są w końcu dzikie niedźwiedzie, a nie pluszowe misie. I poza kratami zdarza się często, że niedźwiedzie i niedźwiedzice zabijają swoje małe, taka ich misia natura.

W niedźwiedzim parku w centrum Bern niedźwiedź Finn i niedźwiedzica Björk w wyniku niedźwiedzich amorów spłodzili dwóch potomków. Finn został odseparowany od matki z dziećmi na około 3 lata, i w taki sposób niedźwiadki – Ursina i Berna – przeżyły. Jednak młoda niedźwiedzica, imienniczka stolicy, weszła dość buntowniczo w okres dojrzewania i zaczęła mieć nieustanne konflikty ze swoją mamuśką, w wyniku czego została przeniesiona do ZOO w Bułgarii. (Czuję się teraz, jak dziennikarka plotkarskiej gazety opisującej burzliwe życie słynnej aktorskiej rodziny.)

Niedźwiedzie to nie pieski chihuaua. Przekonał się o tym Grizzly Man – Timothy Treadwell, który pół swojego życia spędził w rezerwacie z misiami grizzly, żeby skończyć w ich głodnych paszczach. Misie wcale nie zdawały się przejmować tym, że Grizzly Man zawsze działał w ich obronie. Nawet im się nie odbił czkawką. Jaki z tego morał? Chcieliście piękne pluszaki do przytulania, a macie czystą, dziką naturę nieskażoną ludzką etyką i moralnością.