Obiekty wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO w Szwajcarii

Rzadko się zdarza, że obiekty z Listy Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO z danego kraju nie są jednocześnie najpopularniejszymi atrakcjami turystycznymi. Weźmy chociażby pod uwagę Polskę: Stare Miasto w Krakowie, Wieliczka, Auschwitz, Starówka w Warszawie i Puszcza Białowieska to przecież must-see polskich i zagranicznych turystów. Wymieńcie chociażby jednego turystę zagranicznego, który podczas pierwszej rekonesansowej wyprawy do Polski nie „zaliczył” przynajmniej jednego z tych popularnych miejsc. I nie dziwne, w końcu, w jaki sposób przeciętny turysta decyduje, czy dany obiekt jest warty jego uwagi: stare + oryginalne + piękne = popularne.

Co robić jednak, gdy wszystko jest piękne, stare i oryginalne? No właśnie… Żeby uzmysłowić Wam sens tego, co chcę Wam przekazać, opowiem Wam o mojej zeszłorocznej wyprawie do Birmy. Ale zanim to się stanie, wspomnę, że dzisiejszy artykuł jest częścią akcji „W 80 blogów dookoła światy” grupy blogerów językowo – kulturowych. Zasada akcji jest prosta: 25 dnia każdego miesiąca wybierany jest jeden temat, na który piszą członkowie grupy specjalizujący się w różnych krajach. Jeśli macie poczytać o obiektach z listy dziedzictwa UNESCO z różnych krajów, zerknijcie na linki zamieszczone na końcu artykułu.

A teraz wróćmy do Birmy…

Czytaj dalej …

Szwajcarskie legendy miejskie

Szwajcaria aż się roi od białych dam, smoków, bazyliszków i koto-węży. Tu co drugi dom jest nawiedzony, po Alpach biegają dahu (koziołki z dwoma krótszymi nóżkami po jednej stronie), a nocami do mężczyzn przychodzi demon Toggeli i srodze kusi… Ale to są zwyczajne legendy, a nasz temat to legendy miejskie, czyli opowiadane przez kolegę męża cioci mojej przyjaciółki „najprawdziwsze prawdy” – pozornie prawdopodobne informacje rozpowszechniane jak wirus, jak replikujący się mem w Internecie.

Tylko jest mały problem. Po pierwsze, w Szwajcarii wszystko się różni w zależności od kantonu lub gminy, a po drugie, ten kraj nie ma precedensu. Wobec czego nawet najbardziej nieprawdopodobnie brzmiąca informacja, którą z miejsca klasyfikuję jako legendę miejską, po sprawdzeniu najczęściej okazuje się prawdziwa. Nie można spuszczać wody po 22? Haha, dobry żart! A tu, bach, otrzymuję zdjęcie ogłoszenia o zakazie kąpieli, spuszczania wody, tupania i głośniejszego oddychania w godzinach nocnych… Cafe Fellatio, gdzie pod stołem siedzą gotowe do akcji dziewczyny zaspokajając klientów podczas kawy i gazetki? Cóż za pomysł… A jednak wcale nie taki nierealny – w Genewie właśnie powstaje taka nietypowa kawiarnia. Dzięki Szwajcarii niewiele rzeczy jest mnie w stanie zdziwić!

Dzisiejszy artykuł jest częścią akcji blogerów językowo-kulturowych „W 80 blogów dookoła świata…”. Jeśli interesuje Cię temat miejskich legend z różnych zakątków świata, poklikaj sobie w linki, które umieściłam na końcu artykułu!

Czytaj dalej …

Szwajcarska tradycyjna koszula z motywem szarotki alpejskiej a ksenofobia

Nasz wygląd czy tego chcemy czy nie będzie zawsze jakimś publicznym statementem. Czy nakładamy makijaż, czy nie, czy ubieramy się elegancko, czy zostajemy w podartych dżinsach, czy zakładamy kolczyki z perełkami czy z odwróconym krzyżem… Wygląd to nasze pierwsze słowa jeszcze przed „dzień dobry”. Wiem, że wielu z Was się ze mną nie zgodzi argumentując, że nakłada codziennie to, co akurat im się nawinie pod rękę. Ale to też jest w końcu jakieś oświadczenie! Strój pokazuje naszą przynależność kulturową i narodową, poglądy (również polityczne), przekonania religijne, stosunek do tradycji/awangardy i wiele innych rzeczy. Dlatego dziś weźmiemy na warsztat tradycyjną niebieską koszulę szwajcarską „Edelweiss” z motywem szarotek alpejskich. Do niedawna niewinny symbol dumy szwajcarskich farmerów, a od końca 2015 roku oznaka szwajcarskiego patriotyzmu, czasem tak skrajnego, że ocierającego się o nacjonalizm, czy wręcz ksenofobię.

Niniejszy artykuł jest częścią akcji grupy Blogów Językowych i Kulturowych „W 80 blogów dookoła świata”. Zasada jest prosta – 25 dnia każdego miesiąca pojawia się jeden temat (tym razem są to ubrania), który zostaje dowolnie zinterpretowany przez blogerów piszących o różnych krajach. Jeśli chcesz poczytać w temacie ubrań (może ludowych, może codziennych, kto wie…) mają do powiedzenia inni, zerknij na linki pod tekstem.

Tymczasem wróćmy do bohaterki afery z 2015 roku – tradycyjnej szwajcarskiej koszuli z motywem szarotek alpejskim. Jak już pisałam, ten strój przez długie lata był uważany za symbol dumy szwajcarskich rolników. Niebieska koszula w delikatne pasy z charakterystycznym wzorem kwiatowym i stójką zamiast kołnierzyka stanowiła zawsze numer jeden bardziej eleganckiej części szafy górali. Podczas każdego pochodu, uroczystości i święta ludowego tłumy Szwajcarów niebieszczyły się zawsze tradycyjnie swoimi koszulami wiele nie myśląc o ich symbolice czy znaczeniu…

Czytaj dalej …

Szwajcarska opowieść wigilijna, czyli święta u Heidi i Petera


Zapadał już zmrok. Odkąd zimowe, blade słońce schowało się za górami minęło już dużo czasu. W miękkim świetle zmierzchu szczyty, które niegdyś Heidi znała jak dobrych przyjaciół, zdawały się obce i groźne. Jastrzębi Szpic, a po jego lewej stronie Mysi Nochal, czy może po lewej Stary Krasnolud? Myślała, że zna te zakątki jak własną kieszeń i nigdy…

– Mamo, zgubiliśmy się? – zapytał mały Markus tak podobny do jej Petera.

– Nie, kochanie, oczywiście, że nie! – odpowiedziała wesoło klepiąc go plecach zawiniętych w wielki płaszcz taty.

Czytaj dalej …

Blogowanie pod Jemiołą 2016

Co prawda śniegu na lekarstwo, a zamiast nart lub łyżew nadal można zakładać rolki, ale czas już ogłosić coroczną akcję, w której Szwajcarskie Blabliblu nigdy nie omija.

kopia-bpj-kwadrat

Co to jest Blogowanie pod Jemiołą?

Jest to świąteczna akcja grupy Blogi językowe i kulturowe – adwentowy kalendarz blogerski. Zamiast pysznych czekoladek z okienka wyskoczy nam artykuł o zimie, świętach, świątecznych przysmakach, czy tradycjach na jednym z blogów. „Moje” okienko wypada już 5 grudnia i wszystkich wtedy zapraszam na Szwajcarskie Blabliblu. W tym roku planuję coś nietypowego, co nigdy jeszcze się nie pojawiło na moim blogu. Ci, co lubią czytać, nie pożałują!

Czytaj dalej …

Wyniki konkursu świątecznego

Tam dam dam dam… Z dumą ogłaszam wyniki świątecznego konkursu Szwajcarskiego Blabliblu. Powiem Wam, że było bardzo trudno wybrać, głównie z tego względu, że przyjęłam taki a nie inny system oceny.

Jedną nagrodę przyznawała publiczność i ja starałam się jak najmniej wnikać w ten wybór. Kolejną nagrodę oddałam w ręce mojego chłopaka, a on bardzo patriotycznie i zgodnie z tematem mojego bloga przyrzekł doszukiwać się w każdym ze zdjęć elementów szwajcarskich. Mi samej pozostał do wyboru ostatni zwycięzca i to było trudne! Jak wybrać tylko jedno zdjęcie spośród tych przepięknych krajobrazów – radosnych bądź groźno-smętnych, osobistych portretów, które zachęcają do śmiechu, zadumy lub po prostu opowiadają jakąś fajną historię…

Czytaj dalej …

Blogowanie pod jemiołą

2 grudnia czas zacząć! A co 2 grudnia oznacza dla tych, co lubią się z nami całować pod jemiołą? Oczywiście otwarte okienko w moim Szwajcarskim Blabliblu wraz z odrobiną prastarej pogańskiej magii z alpejskich mglistych hal, a także takim jednym małym konkursikiem z wieloma nagrodami i rabatami!

Dziś chciałabym Wam opowiedzieć o szwajcarskich tradycjach okołoświątecznych. I klops! W Szwajcarii święta się niestety zglobalizowały i zateizowały i wyglądają obecnie tak samo jak wszystkie inne spotkania rodzinne.

Czytaj dalej …

Pod Jemiołą – blogowy kalendarz adwentowy na grudzień

Kto nie lubi kalendarzy adwentowych? Czy kiedykolwiek ktoś dotrwał do 24 grudnia codziennie wydłubując po jednej czekoladce, czy jednak tak jak ja zaciskaliście poślady do mniej więcej 5 grudnia, po czym kończyła się motywacja i otwieraliście wszystkie okienka, a potem kombinowaliście jak je ponownie zamknąć, żeby mama nie zauważyła?

BPF-fejsowa-okladka

Czytaj dalej …

Szwajcarskie prezenty świąteczne

Artykuł dedykowany wszystkim, którzy mieszkają w Szwajcarii, będą w Szwajcarii turystycznie w okresie przedświątecznym, bądź też ich bliscy są/będą w Szwajcarii. W końcu ileż można dostawać od spracowanego męża niedobrego szwajcarskiego wina z krzyżem sprzedawanego na lotniskach, czekoladek Lindta, które można dostać w każdym polskim sklepie i małych krowich dzwoneczków, które się kurzą na półkach!
Dzisiejszy artykuł jest częścią cyklu „W 80 blogów dookoła świata” – comiesięcznego cyklu tematycznego grupy Blogów Językowo – Kulturowych. Formuła cyklu jest prosta – mamy jeden temat, który łączy blogerów „specjalizujących się” w różnych krajach i językach. Każdy oczywiście opisuje ten temat z unikalnego punktu widzenia „swojego” kraju/regionu/języka. Linki do artykułów na innych blogach znajdują się pod tym wpisem.
Czytaj dalej …

Moje osobiste top 3 szwajcarskich produktów

Mój osobisty top 3 szwajcarskich produktów. Łatwo jest ogarnąć taki temat proponując Wam 3 takie produkty, których tu jeszcze na blogu nie było. Szwajcarzy mają co najmniej kilkanaście (jeśli nie kilkadziesiąt) niezłych produktów i rdzennie helweckich marek, którymi mogą się bez wstydu chwalić. De facto robią to z wielką chęcią, także nieco zniekształcona flaga Helwecji widnieje na prawdopodobnie wszystkich produktach, których pociotek stryja wynalazcy był chociaż na chwilę w pobliżu szwajcarskiej granicy. W końcu szwajcarska jakość mówi sama za siebie. Co gorsza, szwajcarska flaga widnieje również na wielu produktach „Made in PRC” jako taki sprytny chiński chwyt marketingowy, także warto o chwilę refleksji przed zakupem produktu tylko ze względu na jego domniemany kraj pochodzenia.


Dzisiejszy wpis jest częścią akcji „W 80 blogów dookoła świata”. Poniżej znajdują się linki wiodące do artykułów na ten sam temat stworzone przez blogerów, których naczelnym tematem są inne zakątki Europy i świata.

Czytaj dalej …